Corocznie, widzimy wzrost liczby osób cierpiących na różnorodne zaburzenia, nie wyłączając tych emocjonalnych, psychicznych czy fizycznych. Aby zapewnić skuteczną pomoc, eksperci stosują rozliczne metody terapeutyczne. Jednym z coraz bardziej popularnych podejść jest arteterapia. Ale co to właściwie jest? Kiedy jest szczególnie zalecana? Czy sztuka jako forma terapii naprawdę działa?
Arteterapia, znana także jako arteterapia lub artepsychoterapia, to forma terapii wykorzystująca zróżnicowane techniki i formy sztuki. Dzięki nim pacjent ma możliwość dostrzeżenia swoich problemów i następnie – pod opieką terapeuty – przepracować je [1]. Arteterapia może być inaczej określana jako terapia za pośrednictwem sztuki.
Główne techniki wykorzystywane w arteterapii to: rzeźbienie, malowanie, śpiewanie, udział w przedstawieniach teatralnych oraz taniec. Mimo iż mogłoby się wydawać, że arteterapia to nowatorskie podejście, specjaliści od lat zdają sobie sprawę z korzystnego wpływu sztuki na umysł i ciało. Warto wspomnieć, że pojęcie „art therapy” pojawiło się po raz pierwszy w 1942 roku, a wprowadził je Adrian Hill, brytyjski autor, artysta i nauczyciel. Nawet przed tym rokiem, sztuka była uznawana za terapeutyczną, zwłaszcza malowanie, rysowanie oraz muzyka.
Arteterapia obejmuje wiele metod, tyle ile jest dziedzin twórczości. Niemniej jednak, w gabinetach psychoterapeutów, ośrodkach zdrowia psychicznego czy na warsztatach terapii zajęciowej, najczęściej wykorzystuje się muzykoterapię, choreoterapię oraz terapię poprzez sztuki plastyczne (malowanie, rysunek).
Arteterapia może być również prowadzona w formie zajęć teatralnych. W niektórych miejscach stosuje się także biblioterapię – terapię opartą na czytaniu książek.